Van Gölü eylülüydü aylardan.
Bir yeni sevda, yok oluşa el sallıyordu,
Sahil parkından.
Tahta bank tanığımız.
Ve dalgalar,
Vurduğunda sırılsıklam ıslandığımız.
Buradayım yine.
Ama yıllar sonra,
Ama yalnız…
Sonsuzluğa gidişinin,
Altıncı yılı can.
Bense hala yaşıyorum, utanmadan...
Şimdi,
Bizi üzerinde hayal ettiğim,
Gözyaşımla seyrettiğim o bank,
Aynı parkta duruyor.
Hala oturan sevdalılara,
Gölün suyu vuruyor…
Temmuz 1995
Halit GültekinKayıt Tarihi : 27.4.2009 00:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halit Gültekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/27/tahta-bank-2.jpg)
Okurken gözlerim doldu.
Başka kayıplar yaşamamanız dileklerimle kutluyorum...
Bizi üzerinde hayal ettiğim,
Gözyaşımla seyrettiğim o bank,
Aynı parkta duruyor.
Hala oturan sevdalılara,
Gölün suyu vuruyor
Eskiye daldıran güzel bir şiir yüreğinize sağlık dost
Şiir; anlamlı, sağlam kurgulu ve sıcak.
Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle....
Nafi Çelik
TÜM YORUMLAR (9)