Tahsin Şahin Kul Seyyah Şiirleri - Şair ...

Bir güzel'e gönül, verdim boşuna
Affet güzel beni, kendim bilmedim
Sürdü beni gönül, bayır yokuşa
Yoruldum yollarda, amma gelmedin?

Düşürdün pençene, alkan'ım aktı

GELMEM BİR DAHA

Her can gibi ölüm gelince can-a
Ağlamak boşuna, yanmak boşuna
Yüklendim göçümü, seyri seferim
Gidiyorum gelmem, dünya şen ola

Uzattım elimi, gül dermek için
Yoldurdun gülümü, bir hoyrat ele
Ateş düşsün cana, yan için için
Hazan olsun bahçen, git güle güle...

Düş gördüm düşümü, hayra yormadın

Toprak oldum kalbur ile elendim
Oturdum kapına sevda dilendim
Çok cefalar çektim, derde belendim
Bırakıp da beni gitme sevdiğim

Gayrı yaşamanın tadı kalmadı

GÖNLÜM ATEŞLERDE

Her günüm zindandır, yaşarım böyle
Benim dertlerim çok, türlüdür türlü
Gönlüm ateşlerde, ah eder öyle
Öyle çok derdim var, türlüdür türlü

Tek kelime etmem, ölsem de bile
Yük etmem bil seni, bu yorgun dile
Bahanedir bildim, bahane "bile"
Bil ki yorgun düştüm, gönül çok yorgun

Bir sevda ki yaktı, küle çevirdi

GÖZ'E VURULDUM

Sevdim bir güzeli, ak beyaz tenli
Dolunaya benzer, yüze vuruldum
Gülünce gül açar yanak gamzeli
Kaş altında bakan, göze vuruldum!

Bilmemki gül niye ağlar.?
Ağladıkça Hak'ka bağlar.!
İncedir aşığın gönlü,
Dost söylerse,söz yaralar.!

HAKİM BEY

Yüzüme bakıp ta, sanma ki cahil
Örse koyup çok dövdüler hakim bey
Ezildim yıllarca, oldum ben ehil
Kulak ver sesime, duy be hakim bey!

Dal kırıldı yaprak düştü dalından
Kaçınılmaz sondur şu ölüm elbet
Duydum ki vazgeçmiş dünya varından
Hak yoldaşın olsun mekanın cennet

Yandım ölümünle hayli üzüldüm