Tahsin Şahin Kul Seyyah Şiirleri - Şair ...

Bekledim bir asır aynı durakta
Oyalandım kaldım yalan dünyada
Gitmek için çabam, gelince sıram
Bir garip yolcuyum, dönülmez yolda

Hep seni bekledim, naçarım kaldım

DÜMEN

İnsan ne gariptir, insan kandırır
Kendi çıkarına, yürek yandırır
Meydanlara çıkar, söyler yalanı
Kendisini dindar, müslüm sandırır

DÜNDEN BETERİM

Sardı bedenimi, bir güzel sevda
Bülbül oldum ey yar, gül’e öterim
Bir umudum daha çıkmadık canda
Sorma güzel beni, dünden beterim

Düşürdün aşk-ın narına
Ne malum çıkmam yarına
Meylim yok dünya varına
Bir kefen yetmezmi gönül

Söyle bilmem ne istersin

Gel muhabbet olsun,gönlüm hoş eyle
Kanım sana helâl,ister katleyle
Umudum sendedir,tekedip gitme
Bilki dünya durur,eğer gidersen

EY GÜZEL

Mahrem perdesini, aç gayrı güzel,
Ben sana vurgunum, geçmişten ezel,
Gönlümü bir bilsen, neler var neler,
Sen Şirin, ben ferhat oldum ey güzel.

EY MİLLETİM.!

İnanç,bir oyuncak olduysa şaklabanın elinde
Ayetler-i,kandırmak için okuyorsa dilinde
Din-i, afyon gibi sunuyorsa eğer milletine
Bunun adı felaket değilde nedir? Ey Milletim.!

EZDİKÇE SEVDİLER

Çarkı tersine çevirdim dönmedi
Çark-ta ezilenler bile bilmedi
Anarşist dediler, damga vurdular
Ezdikçe sevdiler, halk-ı ezeni

Gönül duvarıma,yazdım adını
Silinmiyor ey yar,nasıl sileyim
Alamadım yalan,dünya tadını
Dilim ikrar eder,oldu neyleyim

Akıl şaşkın gayrı,yenildim düştüm

Sende benim gibi, dertlisin belli
Duy dilin söylerken, gözlerin nemli
Sen maziye daldın, anlat be dostum
Benimde bu gönlüm, gamlı kederli

Gel otur yanıma, anlat derdini