Tahsin Şahin Kul Seyyah Şiirleri - Şair ...

YAŞAMIN ÖZETİ

Yetmiş yıl canımdan, gitti ömürden
Aradım başıma, bir baş bulamam
Ağaç oldum, geçirdiler törpüden
Yetmiş yıl yontuldum, talaş olamam

Bir sarı yaprağım, soldum hazan-da
Tartarlar mahşerde beni mizan-da
Ağırmı, hafifmi, sevap, günahım?
Her şeyi yazmışlar levhi mahfuzda

Serilir toprağa, akar tüm kanım

YENİDEN YAZDILAR

Şükür koydular, aç kalmanın adını
Aldıkça haram'ın, beleş tadını
Yeşiller gelince, devlet başına
Yeniden yazdılar, din kitabını

YİĞİDİM

Uyuşukluk yaktur bizim lüğatta
Her zaman diri olacaksın yiğidim
Allah'a duada, her bir icraatta
Her zaman düz olacaksın yiğidim

Düşsem erkanı yoluma
Bakmam sağıma,soluma
Boşa bakıp,say doluma
Rızkı Allah'tan bilelim.!

Can özümden düşmem ayrı

Şu fani alemde,kim baki kalmış
Sırra kadem basmış eceli gelen
Bak mezar taşına künye yazılmış
Giden gitmiş,yoktur geriye dönen

Altı gürz ile ben,çıktım cihada
Nefsime yenildim,yalan dünyada
Soydular alenen,kaldım meydanda
Tuş eyledi,yalan dünya neyleyim

Uzun değil ömür,kısa bilmedim

Gün olup devranda, yola çıkınca
Güneş'in batarken, okşar yüzümü
Gör uzak diyarda, yüze bakınca
Rüzğarlar yalasın, toprak yüzümü

YOLCU
Yolculuk başladı, geçer dünyadan
Ağır ağır giden, kervan bizimdir
Yük olunca beden, geçerse candan
Sureti yok olan, canlar bizimdir.

YORMA BOŞUNA

Gönlümün kederi, doldu içime
Bitmedi umudum, var geleceğe
Çektiğim bunca dert, senden hediye
Zehir şifa olmaz, sunma boşuna