Tahsin Şahin Kul Seyyah Şiirleri - Şair ...

Güneş yok ülkem’de,kara bir gündü
Kardeş kardeşi vuruyordu o gün
Demir bir yumruk tepemize indi
Özgürlük kafese konmuştu O GÜN!

Ranzadan bir yatak,üç kişi adam

Tutuldum sevdana, kaldım arafta
Çok acı yaşadım ben bu sevdada
Uzattım ellerim kaldı havada
Ayrılık gözüktü, öldüm bu gece

Ayaz esen rüzğar, üşütür beni

Ab-ı hayat gibi akar pınarın
Bir yudumda seni içesim gelir
Al yanakların la,ceylan gözlerin
Özledikçe seni göresim gelir

Yıldızlar gibisin gökte parlarsın

Çaresizlik, yokluğunla derin bir kuyu
Hasretin gölgesindeyim, bekler dururum
Belleğim dalgın, yorgun gözlerimde uyku
Acılarım çok, dindirmek için uyurum

Karanlık bir gecenin, şu geç saatlerinde

Gönlümde bir alev, ateş közümdür
Zalim felek estirdiğin rüzğarda
Savurdun tozumu, tozan külümdür
Dondurdun sen beni, çat ayazında

Efil efil estin, gönlümü çaldın

ÖN SAFTA

Can çekişir hukuk, adalet mevta
Ahlak yok olmuş, kötü revaçta
Bozulmuş bu düzen, kime ne gerek
Suçsuzlar dövülür, hırsız ön safta

Şu Yalan dünyanın,kahrı çekilmez
Ne kadar koşsanda,menzil erilmez
Varını yoğunu,versen bilinmez
Ölümsüz bu canı,sonsuzluk bekler

Ötme bülbül güle,kadrin bilinmez

Doğma güneş bugün, gelme istemem
O yar bu sevdamı, eğer bilmezse
Kararsın tüm mehtap, ışık istemem
Esme seher yeli, o yar gelmezse

Mevsimler yok olsun, bahar gelmesin

Biraz baksan, her pisliği görürsün,
Hele bir bak, temiz olan ne kaldı?
Yaşam zordur, yaşa hele anlarsın,
Güvenecek devlet, makam-mı kaldı?

Dal kırıldı, yaprak kurur güneşte,

ÖZLEDİM ANNE

Bağrından emmiştim ben acıkınca
Dizine yatmıştım ben uyuyunca
Anladımki sana hasret kalınca,
Yokluğun çok acı özledim anne.