Hayat yolu çizgisi başlar insanın doğduğu anda
kimininki inişli, kimininki çıkışlı bu hayat yolunda
kiminin sabrı tükenir isyan eder sonunda
kimide kaderine hep razı olur hayat denen bu yolda
Kimileri çalışır çabalar okuturlar evlatlarını
Bak içimden bakmak geldi gözlerine
Derinlere dalıyorum kendimden geçiyorum
Seninle beraber olduğumu düşünüyorum
Vurgunum sana seni çok seviyorum.
NİSAN
Saat gecenin ikisinde
kalemim yine elimde
canım en iyi dostum
yine o güzel kalemim
Geceler tek sırdaşım benim
Tahmin bile edemezdim seni bir gün
bu kadar çok sevebileceğimi
şimdi ise seni düşünürken
ben kaybediyorum kendimi
rüyalarımın rengi İstanbul
ben sende buldum benliğimi
Kanadı kırılmış bir kuş gibiyim
yağmurlu bir günün akan seli gibiyim
yağan karların kar tanesiyim
kırgınım kendime avare gibiyim
Fırtınalı bir günün fırtınası gibiyim
Takıldı bir kez dilime
sabah kalkınca geliyor elime
akşam olunca hüzün gibi çöküyor
yüreğim hep o sesi haykırıyor
Hıçkırıklarımda bile içimde
A llahım onu okadar mutlu etki
L anetlikler yanına bile yaklaşmasın
P is olan beyaz rengi bile olmasın
E ller kötü niyetle süremesin elini
R esurullah olsun hep yoldaşı.......
Susmaktan dilim isyanda
gözlerim bakmak istemiyor ışığa
kalbimse tek senin için çarpıyor
ayaklarım yürüyor tek senin sokağına
sabahımsın sen sensin günaydınım
Gökyüzündeki yıldızlar kadar parlak
umutlarım,arzularım ve hayallerim
yüreğimin coşkusu,sevinciydi
yataktan kalktığımda ilk işim
yemeğimin hep ilk kaşığı
gözlerimdeki yaşın yine ilki
dost hançerinin açtığı yara
onarmak ne kadar zoroluyor
yaranın ta derinleri sızlıyor
gözünden yaş gelmeden
insanın yüreğinin tam ortası ağlıyor
sevgi sarsıntısı çok yıkıcı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!