Ey aşk de ki yollar aşarım senin için
En azgın sulardan çıkar gelirim rıhtımına
Ey Gündoğan de ki yağmur olurum senin için
Damla damla düşerim gönlünün penceresine
Nasıl sarılırsa dalga, sevdalı kayasına
Müsterih ol kayaları aşındırırım senin için
Konuşmak acıtırdı canını
Susmak en büyük sabrıydı
Mutluluk her zerresiyle belirirdi yüzünde
Gülüşlerine saklardı en imkansız düşleri
Kepez diplerine gömerdi acısını
Susardı güneşe karşı
Gidelim buralardan
Adımızda kalmasın geriye, izlerimizde.
Kimsenin bizi göremeyeceği yerlere doğru...
Yorgun düşelim sevmekten birbirimizi
mehtaba karşı dinlenelim,
ben okurken yüzündeki şiiri gökyüzüne
Vakit doldu fakat hala gelmedi oysa saatini hiç geçirmezdi 12 dedi mi geçerdi karşıma, biraz tebessüm ederdi Tebessümü bana hayat verirdi, saatlerce susup tebessüm etse yeğdir...
Seninle konuşunca anlıyorum yaşadığımı, sana anlatınca sonu geliyor hüzünlerin, mutluluklarım çoğalıyor. Tebessümün, baharın rahiyasında açan çiçekler gibi umut veriyor bana.
İçim sıkılıyor...
İçlerine karışmak zorunda olduğum şu kalabalıklar, gözleri ateş saçan insanlar...
Vicdanlarına kilit vurmuş yürüyen, konuşan ve sürekli tüketen iskelet toplulukları.
...
Bir rüya olsun isterdim ama bitmesin
Dillendirdim onlarca kulağa
Haykırdım her gece yıldızlara
İnanmadı kimse , duymadı beni kimse
Gözlerimdeydi yüzün, avuçlarımda kalbin
Nadide bir taş tutuyordum
Düşünmeden aldım kalemi elime
Belki adından bahsederim
Biraz gözlerinden yada dudaklarından
Bilemedim şimdi
Sürekli 'Sen' yazdığımdanmı çıkmıyorsun aklımdan
Odamdan, her yerde seni görüyorum
Eğer birgün takılıp da düşersen hayatın yokuşunda, cebinde sakladığın umutlarından çıkar bir tane,
Seni ne kadar eksiltselerde tamamla kendini, kendine sakladıklarınla.
Unutma umut, küreğindir bu hayat denen güvensiz sandalda.
Her geçen yılı gelecek seneler için rehber edin kendine.
Şu dünyada sığınacağın bir umut birde sevgin var bunu hiçbir zaman kaybetme
Umut denizine dal ve sevgi ile çık hayat denen şu yokuşu.
Korkuyorum,
Sevgisi aşınmış, vicdanı tükenmiş,
kalpler arasında yaşamaktan.
Bir sızı değiyor dişlerime, irkiliyorum
umarsızca savuruyorum bakışlarımı,
bir iki adım daha demeden, sancılanıyor gene kalbim
Bir buzdağı esintisi var yüreğimde.
Bugünlerde sanki yerle gök arası bir yerdeyim
Kalbim seni ilk gördüğü günde.
Gözlerim gözlerine hüzünle dalmış,
Sanki sana değilde mavi ye bakıyor gibiyim.
Mavi diyorum ya mavi gibisin işte.
Ey en nâzende gûfte
Naz bulanmış yüzün, hırstan görünmüyor
Gözlerin alev saçıyor
Hızlı hızlı adımların inletiyor, seni paylaştığım caddeleri
Seni gören kuşlar gözlerinden tanıyor
Ağaçlar bir dal gibi eğiliyor, saçlarının uçuşuna.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!