Gece karanlık
Karanlığın içinde bir başıma kaldım
Özlem oldu, sevdam.
Suların senin mavi kadın
Mavilerinle arıttım sevdamı
Ateşin kor kırmızı
Kırmızılarınla erittim günahlarımı.
Saldım içine kuytularının
Attım nehirlerine, sevdamı
Eridim.
Seni ilk öptüğümde dudaklarından,
Yüzündeki çiçeklerin açtığını gördüm
Kırmızı güllerinin kokusunu aldığımda,
Ben büyülendim suyum.
Kala kaldım ırmağında
Sensin suçlusu hüzünlerimin.
İstemedim hiç
Eğilsin dizelerim
İstemedim hiç
Şiirlerim hüznü anlatsın.
Karanlığın içinde kocaman oldu efsane
Ne kadar istedim,
Gecemi aydınlatmanı.
Can suyum...
Kayıt Tarihi : 23.6.2022 19:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!