Tabip Sırrı Öğrendi Şiiri - Rumeysa Sakarya

Tabip deşmez artık,
Çaremi bildiğimi öğrendi.
Bir nevi intihardı bu,
O bile ‘deli’ dedi…

Rengim kaçtı, uykum geldi,
Kalemimi verin dedim,
Yaşım beklemiyor beni,
Verin, ben kalkayım dedim.

Okudum hep amenna,
Ama yazmak çok başka.
İlim diye matbaa yedirdiler,
Dünyanın kendisinden habersizdiler.

Kağıda karalasam yeterdi,
Alem bilmese, o bilse kâfiydi.
Kimse vermedi,
Bana kimse kalemimi vermedi.

Mucizeydi yazmak,
Kimse tam olarak bilemedi.
Okumakla yan yana anıldı ama,
Kimse mucizeyi fark edemedi.