Salıydı günlerden,
Ağustosun yirmidokuzu.
Razı olur muydun bilmem?
Ayrıldım artık o evden...
Hani balkonuna otururduk!
Tavla atardık ya karşılıklı...
Kimi sen yenerdin kimi ben!
Yenilirsen çok kızardın!
Bakmazdın sanki yüzüme...
Sonra unutur giderdin,
Giderdin o espirilerine...
Sen kalsaydın geriye,
Sen de yaparmıydın,
Benim gibi?
Hiç kimse kalmadı ki,
Bu siteye,
Emeği geçenlerden...
Hepsi birden değişti,
Saygıları/sevgileri birden eridi!
Bu evin her odasında,
Seni hatırlasam da!
Bulsam da köşende Seni!
Sen de duyardın biliyorum,
Benim duyduğum kinimi!
Onlar unuttu hepsini,
Emeklerini özverilerini...
"İnsanlar vefasızdır,
Derdi hep babam"...
Haklıymış,
Onu hatırlıyorum,
Her zaman!
Kötü sözler ağızlarda,
Duyurmaya çalışıyorlar da...
Kem gözlerle sanki,
Hep beni süzüyorlar!
Hak/hukuk nerede?
Zeytin yağ gibi üste çıkıyorlar!
Utanmadan bir de,
Yüzüne söyleyemediklerini,
Şimdi arkandan bana söylüyorlar!
Hınçları varmış belli,
Sen gittin ya,şimdi çıkarıyorlar...
Satarmıydım hiç,
Kaç para,
Verirlerse versinler!
Elimden kaza çıkacak,
Sonumu kötü ederler...
En iyisi mi!
Aldığım O bahçeye,
Bir güzel ev yapacağım.
Torunlarla/çocuklarla,
SE NİN LE de,
Beraber yaşayacağım...
30.Ağustos.2023
06:42 Çarşamba
Erdek/Turan
Hüseyin Varyeter
Kayıt Tarihi : 2.11.2024 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!