Süveyda Tepesi / Gölgelerin Savaşkı (4)
ayrılıp gelmişsem yanına
çalmışsam kapını yarınlara
bil ki düşümün götürdüğü yerdeyim.
sonunu gördüğüm bu yolun
başlangıcına yemin olan
her adım...
ve işittiğin ışığım,
adım..
benim adım...
işte bu yüzden susmalıyım.
güzelin kendini hapsettiği
renkler kulesi
ve tutsak ettiği müzik uğruna
beyaz atlı ucubesi
kurtarsın diye beklerken
onunla savaşan
her adamda bir adım...
saf aşka feda edilen
adım..
benim adım...
inşa ettiğim adımlarla varım.
aydınlığımı karanlığa
teslim ettiğim yerdeyim
ve yeniden...
kendi ellerimle diktiğim
bu ağacın gölgesinden
ayrılıp yanına,
yarınlara..
adım..
adım..
geleceğim.
29.09.2022
Semina İdilKayıt Tarihi : 6.2.2024 11:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!