Bahçemizin içi çeşit çeşit güllerle dolu,
Ortasında benim gibi dertli bir gül var,
Açmadan solup düşmüş yaprağı,
Gülün derdi susuzlukmuş meğer.
Bir sabah uyandığımda onu gördüm karşımda,
Bütün çaresiz güllerin derdini üslenmişti sanki
Çaresiz bir şekilde solup kurumuş açmadan,
Çaresiz gülün derdi susuzlukmuş meğer.
Yapraklarını avucuma aldım toz gibi dağıldı,
Dalına dokundum elimde üçe bölündü,
Toprağına dokundum alevler içindeydi,
Açmayan gülümün derdi susuzlukmuş meğer.
(-Kuzgunlu-Cin-Mehmet_YAŞAR-)
Mehmet YaşarKayıt Tarihi : 2.11.2008 02:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
benim babam çiçekleri gülleri çok sever bir gün evden uzağa gitmişti güllleride sulama görevini bana vermişti bende çocuğum yaa unuttum belkide boşverdim gülün biir kurumuştu o gün aklıma gelmişti yine yalnız bir gecede.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!