Sesler yükseliyor dört bir yandan
Rüzgara karışıyor uğultular
Her kafadan bir ses çıkıyor
Kim ne diyor?
Neden bu karmaşa?
Sözler anlamsız kulaklarım tırmalanıyor.
Susun artık yeter!
Bir damla huzur istiyorum sizden.
Kilise çanları gibi beynime vuruyor sanki tokmaklar
İçim irkiliyor nefesim kesik
Haykırıyorum sesim kalabalıklarda kısık
Karabasan gibi geliyor üstüme herkes
Çığlık çığlığa sokaklar
Ses kirliliği bu susturun şu sesleri
Sen aklımı koru ya rabbim
Gecenin sesine karışmak istiyorum sessizce
Sabahın Ezanında o sesle ruhumu yıkamak
Kulaklarımın pası silinmeli
Kalbimi yumuşatmalı Ezan
Gözlerimin yaşı Allah aşkına akmalı
Gönlüm bir tek Allah ile sırdaş olmalı
Ruhum sadece O’na teslim olmalı
Duy sesimi ya Rab
Dünyandan geçemedim ıslah et
Sonsuzluğunda beni azat et…
Kayıt Tarihi : 31.7.2009 12:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Bingöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/31/susun-artik-yeter.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)