Sustur Gözlerini Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Sustur gözlerini, konuşmasınlar,
Değerse gözlerin gözlerime, kalırım yar.
Sineme çekip hasretini, gidemem yar.
Oysa ne güzel başlamıştı hikayemiz,
Bir düş gibi, sıcak bir gülüş gibi.
Damla damla dolmuştu sevdan hücrelerime.

Ellerin ellerime değdiğinde dünya dururdu,
Sanki zaman sadece bize yazılmıştı.
Gülüşün bir sır gibiydi kalbimde saklı,
Nefes alışın, bahar rüzgarı gibi tatlı.
Uyurken izlemeye bayılırdım seni,
Çocuk gibi masumdu yüzün.

Şimdi ne oldu, nerede kaybolduk?
Hangi rüyadan ansızın uyandık?
Hangi umutlarımız soldu ellerimizde?
Birbirimize anlatacak onca şey varken,
Bu derin sessizliğe nasıl mahkum olduk?

Sustur gözlerini, değmesin kirpik uçların kirpik uçlarıma,
Sussun içimdeki yangın.
Ama bil ki, adını her anışımda titrer kalbim.
Unutamam seni, unutamam bizi,
Hikayemiz yarım kalsa da, unutamam.

Bana aşk ile bakışını,
Gözlerinin mahurluğunu,
O hoş, büyülü sesini
Unutamam seni.

Sustur dilini, aşktan bahsetmesinler.
Gitmek zorundayım,
Bitmek zorundayız.
Çekip omuzundan sarılmak isterken ben,
Kal deme bana, gidemem sonra.
Çekersem kokunu içime gidemem.

Yine de bil ki, ne zaman bir yıldız kayıp düşse gökyüzünden,
Senin adın yankılanacak dualarımda.
Bu hikaye yarım kalsa da, her zerresi benimle.
Ve her vedada bir kalış saklıdır aslında;
Vedam kaderime
İçimdeki sen ise daima yaşayacak hoşçakal yar
Çek gözlerini gölgemden gidemem
Gidemem yar gidemem.
13.01.2025 14:27