Sustum Şiiri - Serpil Koçar

Sana her bakışımda sadece sustum.
Anlatamadım yüreğimdekileri sana.
Her geçen gün büyüyen duygularımı,
Sana olan aşkımı, sevgimi… sessizce tuttum.
Ama bil ki, her bakışımda sen vardın.

Gözlerine baktım, gülüşlerinde kayboldum.
Yüzünü her gördüğümde içim heyecanla titredi.
Yüreğimde sana karşı büyüttüklerimi
Dile getiremedim, korktum kaybetmekten seni.
Her gülüşün içimde bir çiçek açtırdı.

Koşmak isterdim sana, korkularımı yenip.
Tutmak isterdim ellerini, kokunla sarhoş olmak.
Gözlerine bakarak dizlerinde saatlerce kalmak…
Anlatabilseydim keşke tüm bunları, ama sustum.
Kalbim hep seninle konuştu sessizce.

Korkuyorum, beni bırakıp gitmenden.
Sen hem dostum, hem sırdaşım, hem hayatımdaki en değerli yer.
Bilmeden düştüm aşkına, yüreğimde kendi içimde.
Diyemedim sana; sadece sustum, sessizce sustum.
Her sessizlik, sana dair bir itiraf oldu aslında.

Gidersen şarkılarım sessiz, aşım tuzsuz kalır.
Şiirlerim dilsiz, ben sensiz nefessiz kalırım.
Yüreğimdeki çocuk öksüz, yetim kalır sensiz.
Sadece bu yüzden hep sessiz kaldım, sustum.
Ama her nefesimde seni bekledim.

Sana yazdığım şiirlerim, helal olsun sana.
Suskunluğum da dahil, hepsini mısralara dökerim.
İçimde büyüttüğüm aşkı, sevgiyi yazıya taşırım.
Yüzüne karşı söyleyemediklerimi
Satırlara bırakırım, sessizliğimle birlikte…

Her satır bir itiraf, her dize bir fısıltı.
Belki duyamıyorsun, belki göremiyorsun ama
Kalbim sana dair atıyor, nefesim seninle dolu.
Gözlerimi kapatsam da sen hep yanımda.

Biliyorum, zamanla her şey değişecek belki.
Ama her anımda, her düşüncemde sen varsın.
Duygularım, sessizliğim, her satır, her nefes…
Sana ait ve hep seninle kalacak.
Sadece bunu bilmeni isterim, sevgili.

Ve belki bir gün ansızın,
Döneceksin, beklemediğim bir anda,
O zaman bütün sessizlikler, bütün suskunluklar
Açığa çıkacak ve biz yeniden buluşacağız.
O an bütün sessizlikler eriyecek, sadece sen ve ben kalacağız.