Sustum Şiiri - Masum Bela

Her gecenin sabahında
Doğan güneşle beraber
Gözyaşlarım sel olup akıyor
Kimsesiz yüreğim yine acılarla
Yine kahrolası güne inat, can çekişiyor
susuyorum...
susulacak ne varsa o kadar işte
susuyorum sessizce...

Bir zamanlar sevdiğim bir adam vardı
Her nefeste onun adı
Her baktığım yerde onun hayali
Tüm düşlerimin tek rengi
Kalbimin ise tek sahibi
Şimdilerde mavi düşlerim bile, kırık dökük
Susuyorum gecenin siyahında...

Artık siyah beyaz bir dunyam oldu
Tüm renklerim allak bullak ardından
Kayboluyorum kimsesiz bu şehirde
Baktığım her sokakta hayalin canlanıyor
Yüreğim her saniye, biraz daha sızlıyor en derinden
Keskin bir hançer dağlıyor sanki ciğerimi
Susuyorum sessizce ağlıyorum...

Uykularım haram olmus, sendekı ben yok olmuş
Elimi uzatıyorum, hayalin kayboluyor adım adım
Uzaklaşırken benden, zavallı yüreğime bir hançer saplanıyor
Konusamıyorum, öylece yıkılıyorum ardından
Nefesim kesiliyor,gözlerimden kan damlıyo yüreğime
Susuyorum sadece....

Öyle cok sevmiştimki seni, düşlerimde sadece sen vardın
Duvardaki resmine bakıp kahrolan kimdi gecelerce?
Sabahlara kadar gözyaşı döktümde, ne oldu sanki
Allahımdan sonra , sana tapdımda ne oldu
Cehennem gibi yanan yüreğimde, fırtınalar kopduda ne oldu
Ayaz gecelerde, yokluğunda sönmedimi bu zavallı yüreğim
Şimdi çek git bu karanlık dünyamdan, bırak beni kendi halime
Çok görme, iki damla gözyaşı dökeyim ardından
Ağlıyorum sensizlige gizlice
Susuyorum kaderime sessizce
Susulacak ne varsa o kadar işte
O kadar...