Sustum Şiiri - Kadir Yörük

Durdum yutkundum sustum
Derya içinde damla olan düşlerime gem vurdum
Okyanusta savruldum alabora oldum
Sana olan kinimi sahile kustum duruldum
Bir kaya parçasının dibinde kendimi buldum
Yakamozla şöyle bir doğruldum oturdum
Son demimde ikimize hayal kurdum
Dermansız dizlerimle sana koştum yoruldum
Tükenen nefesimde kollarında hayat buldum
Kömür karası saçlarının rüzgârında savruldum
Gözlerinin cennetinde duruldum
Sol yanımı hep durdurdum
İçimde konuşturdum
Kendimde kaybolup susturdum
Nutkum tutuldu yine sustum
Elini tutmanın hayaliyle uyudum
Kendimi unuttum sanadır tutkum
Ancak ayna karşısında tutulmaz benim nutkum
Seni karşımda bulunca korktum
Durdum sustum
Gözlerinde durdum yutkundum
Konuşamadım
Seni seviyorum diyemedim yine
Öylece durdum
Durdum yutkundum sustum