Sustum Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Kilit vurdun sanki giderken dilime
İçimde volkanlar patlarken sustum
Lavları taştı sokağa insanlara değdide
Deli dediler,Divane dediler, yine sustum

Bir kendimle konuştum seni
Bir kendime anlattım derdimi
Yine kendim dinledim kendimi
Sessiz çığlıklardayken sustum

Yüreğimde dereler coşarken
Ömrümden gün gün bir sayfa düşerken
Eller gülüp oynayıp gezerken
Gözyaşlarıma sarıldım sustum

Milyonlarca şiir figanla ağlarken
Yüreğimde Fırtınalar koparken
Camımda yağmurlar bile konuşurken
Sensizliğe isyanları oynadım sustum

Her daim kokunu getirirken rüzgar
İncinmiş yüreğim hergün sızlar
Kan damlar kan gözlerim ağlar
Beynim karıncalanırken sustum

Şarkılar,şiirler birer birer sustu
Baharlar yazlar hazanlar sustu
Gonca güllerim dalında soldu
Gülüşlerim bile ağlarken sustum

Gözpınarlarım ağlamaktan kurudu
Beklemekten ömür saatim doldu
Yürek yandı yandı kül oldu
Gururumu merhem ettim sustum

Her gidişin vardır dönüşü sandım
Yüreğimden yüreğine kuşlar saldım
Umutlardan saçlarıma ak teller taktım
Dilim dönseydi kelamım vardı sustum

Ezanları şahit tuttum sevdama
Hergün avuç açtım yaratanıma
Dönsün dedim yalvardım niyazlarda
Kaderin böylesine sözüm kalmadı sustum