Sustukça... Şiiri - Osman Coşkun

sokaklar tutulmuş
tutmuş karanlıklar
inanmazsın
seni sevdiğime pişman ettiler
bu akşam
ne olduysa birden bire oldu
önce gece geldi usulca
üstümüze bir karartı çöreklendi

tutuşmuşuz el ele
yüreklerimizde hep aynı şarkı
ayrılığın adı anılmazdı
bir yandan başımızda kara sevda
diğer yandan ellerimizde bildiriler
peşimizde devriyeler
mavi kırmızı ışıklar üstümüzde
aklımızda hep sen
hayal gibi gelip geçiyorsun

sokaklar tutuşmuş
tutulmuş karanlıklar
inanamazsın
türkü söylüyoruz bizli zamanlardan
sizli bizli olmadığımız akşamlardan
bahsediyorlar bize bizden
hani biz bir birimize bu kadar yabancı olmasaydık
elin piç kurusu iki arada laf taşıyamazdı
anlıyor musun?

hiç olmadığı kadar susacağım bu akşam
belki sıra bana gelir…
hey duyuyor musun?