Sustukça Şiiri - Volkan Tekin

Yokluğun ve yoksulluğumuz sustukça susuyor
Utanarak
Utanması gerekenler yine kayıp
Bize düşüyor onların adına utanmak
Boş satırlara düşen her damla
Biraz kan ve biraz da gözyaşından ibaret
Yani efendim
Unutmak değiştirmiyor
Yaşananları.
Susmak hele hiç mi hiç unutturmuyor geçmişi
Sen ne dersen de
Sorulacak hesap
Birgün ama bugün değil.
Bugün sustumsa sırf senin için
Senin aldığın nefestir beni
Bu halde koyup eyleyen
Ama dayanmak değil de gülüm
Susmak kanatır ellerimi
Susmak,
Sen giderken
Ardından bakarak
Susmak…

Volkan Tekin 13.04.09