Sustu Sözlerin Şiiri - Sadık Kocabaş

Güneş doğar ama gölgem karadır,
Sustuğun her cümle derin yaradır.
Gidişin uzağa, hüznün buradır,
Yollar yorgun düştü, izlerin sustu.

Varlığın bahardı, yokluğun ayaz,
Karanlık geceme düşmüyor beyaz.
Alnıma yazılan bu sessiz niyaz,
Diller yorgun düştü, sözlerin sustu.

Aşk bir kor ateştir, hasretse duman,
Eriyip gidiyor sendeki zaman.
Vuslat hayal oldu, vermiyor aman,
Yıllar yorgun düştü, gözlerin sustu.

Gönül deryasında sular duruldu,
Sevda kervanları çölde yoruldu.
Mühürlendi kapım, hesap soruldu,
Kalemsiz şair’de dertlerin sustu.