Sustu Kadın.. Şiiri - Gülseven Aksoy

Uzun bir kitabın son sayfasına sıkıştırılmıştı ömrü..
Hiç sorulmamıştı hayatına dair neler çekmiş,neler görmüştü...
Rezilce bir hayatın içinde açan bir papatya kadar beyazdı dudağında ki gülümseme..
şaşırtıcıydı..
Erdemli bir bakışla baktı etrafına..
Yüzünden yansıyan ışık,yüksek tepelere vurmuş aydınlık gibi berraktı..
Kenetlenmiş ellerine baktı son kez..
Rüzgarda uçuşan simsiyah saçları yüzünü örtüyordu..
Usulca mırıldandı..
Sesi uzak dağ köylerinin yanık türküleri gibiydi..
Sevdalıydı bakışları..
Aşk dolu sözcükleri yutmuş,hatim etmiş o bilgeliğe ulaşmıştı..
Bembeyaz tenindeki acıya dokundu..
Gözlerinden süzülen yaşları sildi..
Dimdik yürümeye başladı..
Masanın üzerinde kitabın son sayfası hala açıktı..
Kocaman bir son yazıyordu altta..
Neye ve kime göre sondu bilinmez..
Belkide o son yeni bir başlangıcın ilk sayfasıydı...

Kadın uzaklaşırken ardından baktı adam..Büyülenmişti..
Kadının o aydınlık gülüşü hala adamın yüzündeydi..
''Bir rüya gibiydi'' dedi..sessizce
Oysa,Kadının beyaz papatya kokusu hala üzerindeydi.
''Gerçek olamayacak kadar güzeldi'' dedi içinden
Kitabın son sayfasına sıkışmış kadının siyah saç teline bakarak..

Bu kadını son görüşüydü