Suskunum Şiiri - Mehmet Sebih Altun

sus derken hislerim bana
kaybettim kendimi sükunete daldım
susmak istemedim
ama susturdular
aldılar umutlarımı
çaldılar hayallerimi
öksüz bıraktı beni şiirlerim
masumlara oynuyorum
yanlızlara karışıyorum
suskun
hayata suskun
yaşamaya suskun
ben sana suskunum
sükunetim
sana ve seni sen yapan senliğe

suskunum ey sevgili
hayallere suskunum
beni unutan unutturan anlara suskunum
acının dolduğu kuyular varken
rayiha dolan yüreğime suskunum

suskunum ey yanlızlık
ben sen varsın diye suskunum
sesimi kesen hülyalara inat
ekosu yüksek voluma suskunum
mikrofonum dört duvar
bağırıyorum haykırıyorum
sesimi yankılayan duvarlara suskunum

ben kaleme suskunum
yazısı görülmeyen
yazmayı beceremeyen
sevgiyi tarif edemeyen
yazara suskunum

ben çocukluğuma suskunum
ayağımda çorak
başımda şapka
elimde
kalem kadar sıkı tuttuğum
küreğe, kazmaya,tırmıklara suskunum

ben gençliğime suskunum
herkes uçarken hayat alanında
kanadımı kıran avcılara suskunum
kurşunları üzerime yağdıran
beni sırtımdan vuran dostlara suskunum

ben suskunum işte
suskunum
suskunum