Suskunluğun içinde Şiiri - Zilan Ecevit

Suskunluğun İçinde

içimde kanıyor zaman,
bir boşluk bakıyor yüzümden.

gözlerimde bulanık denizler,
geçmiş —
elde kalmış bir gölge.

en son nerede dokundu hayat bize?
bir gece…
kısacık,
ama sonsuz sandığım.

umut kırıldı,
gündüzler hep yarım kaldı.

uzun bir bekleyiş
sessizliğe çivilendi.
her şey sis,
her şey eksik.

en çok da o suskunluk,
boğazımda düğüm,
her gün biraz daha
öldüren.

duydun mu hiç?
kalbim susarak ölüyordu