Yüreğimde suskun çığlıklar saklı,
açamadığım kimselere,
bunca zaman,
İçimde yürüyen acılar var,
Çaresiz olmanın bıraktığı acılar,
Sessiz çığlıklarım,
suskun gözyaşlarımda saklı,
İçimde hep bir "O" varken,
Sesine aldandığım,duygularımdan!...
Öyle umarsız ve aldırmaz oldu ki yüreğim,
bakamadım,
geri dönüp günahlarıma,
Gülen gözlerimde,
hep bir arsız acıyla,
umursamazlıklarım var,
İşlediğim bütün günahlarıma,
Ve döktüğüm gözyaşlarıma!...
Pişmanlıklarımın,
göç mevsimi geldi artık
günahlarımın,
gitme zamanı,
tövbelerin son dönemeci,
ömrüm mevsimler gibi,
düşüyor takvim yaprakları misali...
Baharın geciktiği demlere kaldım,
İçimde cevabını bulamadığım sorular?
Kervan yürüdü yolda aldandım,
bitti zamanın aldatan rengi,
yanlız bir başıma kaldım!...
Tutuşurdum,
son umutlarımıda,
yürek yangınlarımda,
Bir sabah yumacağım gözlerimi,
Sonsuzluk karanlığına,
Sonra yine uyanacağım,
akşamları olmayan sabahlara!...
Sisli umutların aydınlığında,
varacağım mutlak gerçeğin huzuruna,
İçimde teslim olduğum,
O büyük imanla,
ulaşacağım hesap anındaki,
Aydınlık ve Nurlu günlerin,
Rahmet yüklü şafağına!...
Ahmet Ziya İNAM
MERSİN-FORUM AVM./17 Mayıs 2009
Kayıt Tarihi : 17.5.2009 11:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!