Susarım / Sevdiğim Şiiri - Coşkun Akarsu

Yutkunur gibi yutarım tüm söyleyeceklerimi.
Gerekirse ısırıp dilimi,
Ama sana gitme diyemem ey sevgili!
Şimdi biçimsiz oldu de!
Saygısızcaydı bu yaptığın!
Hak etmedim de!
Yürürcesine kaderin üzerine, yalnızlığa ve susmalara yürürüm sevgili.

Bilirim acıtır yüreğini bu gidişim.
Bir helallik bile istemeyişim.
Ama sen cenneti ararken yeryüzünde;
Günahın olmak ve de vefasızlığın.
Anlasam da anlayamam ben bunu; yapamam!
Cennetleri hayal ederken sen; cehennemin olup seni yakamam.

Anlarım seni de hakkını veremem.
Ağzımı açsam yüreğimdeki isyanlar ses bulur.
Böyle sahibiyken duygularımın,
Sen de anla susarım, ama sana git diyemem!

Şimdi yükümdür tüm ayrılıklı sevmeler.
Gelmeler kadar hayırdır elbet gitmeler.
…

Zaman geçecek kesişecek yollarımız elbet.
Dünya küçük yer; sabret.

Acıyı bilirim de böylesi…
Yok; ben söyleyemem!
Canımı kanatır; kanımla yoğurulurum.
Ama sözün üstüne söz söyleyemem.
Yüreğimdeki yangına su serpemem.
Yanmaksa bülbülün kaderi;
Bırak sonuna dek yansın; tatsın kederi.
Ne gelir elden yutkunurum; yutarım tüm söylenecekleri.
Bir ömrün olsun hizmet ehli.
Sitemin ağırdır; acıtır beni.
Gidene yol vermek değildir halim.

Yıkımlar gördüm; fırtınalar...
Aklımı aldın; uçurumlara kendi ayaklarımla vardım.
Çok görme bana bu yazgıyı.
Sitemin kaderim; kaderin hizmetin.
Anlatsam da anlamazlar bu fırtınayı.
Sana değil âleme susarım sevdiğim…