yıldızlar ışırdı gözlerimde
kalbimin dallarına umutlar konardı.
dua; maveraya açılan kapı
ezanlar; ruhumu yıka’rdı
gümrah bir ırmaktı masallar
babaannemden doğup
kâinata akardı
hayallerimi savurduğum bozkırlar boyu
set çekilmiş ırmaktı sevdalar
hasretler, türkülerin nağmelerinden sarkardı
dalgındı geceler kadar dayım
türkü çekerdi damarlarına damarlarına
umudun dehlizlerinde apansız volkanlar patlardı
yıldızlar üşür
bozkırlar üşür
kalbim üşürdü
geceler boyu semazendi annem
avuçlarında benliğim dönerdi
ninniler boyanırdı sesiyle
yıldızlar ısınırdı…
tebessümüm; sahrada açan çiçek
kardeşim; evimize gelen bahardı
öbek öbek umutlarım
annemin ninnilerinde açardı
bir ağustos günü
babaannemde sustu masallar
rüzgârlar sessizdi
ırmaklar çağıltısız…
bozulmuştu umutlarımı düğümlediğim tılsım
.....................
göçtüler o gün yüreğimden
gittiler ağıtların terkisinde
dönmediler bir daha geri
annemin ninnileri
dayımın türküleri
(Adına Islanıyor Saçlarım'dan)
Ali Osman DönmezKayıt Tarihi : 20.4.2006 14:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!