Sus Yüreğim Şiiri - Halil Kumcu

Koskoca boşlukta ruhum,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.
Hüzün ektin gönle tohum,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.

Özlem gün gün yaralıyor,
Zaman ise daralıyor.
Sözler bir bir kanatıyor,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.

Sustuklarımda sakladım,
Konuştuklarında yandım.
Her nefes dilde kıvılcım,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.

Nefeste yokluk utanır,
Yaprak düşer, söz acıtır.
Bir damla gözde saklıdır,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.

Ben içime seferdeyim,
Bu yolun yolcusu cismim.
Kanı kan yıkar bilirim,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.

Ayrılık düşer bir taşa,
Toprak kokusunda yaşa.
İsmin yağar baştanbaşa,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.

Kalbim küt küt, sesim titrer,
Kan gülleri tene düşer.
Bu zemheri, bu bir hançer,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.

Bendeki korkunç ıssızlık,
Eskir şarkıda ayrılık.
Yine yarım, yine çığlık,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.

Annem döndü gün akşama,
Aynada yansır alnıma.
Bir arşın sır değil ama,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.

Bir gelsen diyorum artık,
Bir sarılsam, ah asırlık.
Sol yanım ardı mezarlık,
Sus yüreğim, ölüm gelsin.