Sus kalbim sus
Sen konuştukça unutuyorum
Vazgeçmek zorunda olduğumu
Bir yanda sen konuşurken
Bir yanım öfkeyle bitmeli diyor
Sus kalbim sus
Sen konuştukça ben batıyorum
Binlere katlanıyor acılarım
Yıkılıyorum kanıyorum tükeniyorum
Unutmak zorundayım biliyorum
Sesini duydukça umutlanıyorum
Sus kalbim sus
Bu yokluğa dayanacak çok gücüm yok
Dizlerim titriyor gözlerimde perdeler
Bir adım sonrası uçurum biliyorum
Sus kalbim sus
Sen konuştukça ben ölüyorum
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!