Sus-a-mak Şiiri - Reşat Öztoprak

Biliyorum,
Ne sana anlatabileceğim bunu
Ne de insanlara,
O yüzden susuyorum.
Kafeslere sıkıştırıyorum yüreğimi,
İnce dikenli telden kafeslere.

Ne sen göreceksin bunu,
Ne de başkaları,
İşte bu yüzden susuyorum.
Dar-boğaz geçitlerinde üşüyorum,
Ellerim titriyor.

Ne sen anlayacaksın bunu
Ne de başkaları,
İşte bu yüzden sus-pus oluyorum.
Kelimeler dolanıyor yüreğime
Ve uykusuzluklar aklıma.

Ne sen çekeceksin bunu,
Ne de başkaları,
İşte bu yüzden susuyorum.
Şiirlerim dokunmaya çalışıyor
Müsaitsiz yerlere,
Kumaşları ilmek ilmek
Bir zırh gibi kendime örüyorum.

Ne sen hissedeceksin bunu
Ne de başkaları.
İşte bu yüzden,
Bütün şiirleri susturuyorum.