Suretle Sohbet Şiiri - Reşat Öztoprak

Biz bu yangının neresindeyiz
Hangi arsız kıvılcımında
Üstelik düş değil bu gerçek
Nasıl da kanırtarak kan akıtıyor içe
Yalanlar bu, bir ipe, dizili yalanlar

Kalbur üstü şu kabuslar/gerçeğe dönük
Sert bir tahta üstünde uy/k/u/yakalan
O gözlerin, karanlığa yakın kısmında
Şu ağrılar işte bir anda bastıran
Şu şehrin dişlileri gibi kıyım kıyım doğrayan

İnsan eti bu neye dayanır
Ne ateşe ne suya ne rüzgara
Toprağa dönük hep bir yüzü
Ne dokunsa ona yönelir
İki başına taşı keşfeden bizlerin eti

Şimdi söyle aynada bana bakan
Bir çift gözün olmasına rağmen
Kendini bile suretten ancak izleyen
Bu etinde közleşmeyen ateş
Bu ateş neyin nesi

Ama korkma
Yağmur nasılsa bulur bizi
Çünkü yüzümüz hep güle dönük