Surlarına kazınacak aşkı yaşamadı bu ken ...

Surlarına, duvarlarına ve ağaçlarına
kazıyacak bir aşkımız olmadı
bu yüzden ağrısı derindedir yalnızlığın…

misk kokulu gecenin içinden dönerken semaya
unutmaz aşkın ateşinin şiddetini semazenler.
hangi zamana terkeder kendini
düşlerden arındırılmış sokaklar,
moloz dökülmüş kaldırımlarına
akşam güneşi izdüşürür kokuları katmerlercesine.
Sokaklarda,
kaçak katlar çıkılır sıvasız ve çatısız,
tuğlalar yanar kızıllığıyla
çimento ve kirece bulanarak,
su söndürmez körükler yangını
tuğlalar birleşir ayrılmamacasına.
surlarına yazılmayan aşklar
kimselere görünmeden yazılır
tuğlalara dökülen harca…

geceleri kara gözlü olur pencereler
korkuyu yükler üzerine
içinde binlerce esrar barındırarak
şairleri aşkı yazarlar satırlara
gece şairleri saklar
sıvasız ve çatısız binalarda

surları top atışlarıyla yıkılmıştır bu kentin
o yüzden yazılmaz/yazılamaz aşkları duvarlarına
kimsesizdir tarihin bu sessiz tanıkları
Sızar kalır dibinde şarapları şişe şişe devirmiş
bir aşık/şarapçı

kan yükler çimenler
karıncaların sancılı doğumlarıyla güne
gidecek olur öyküsü yazılmamış işgal güçleri
ve bir çiçek açar çiğ yüklü ıslaklığıyla