Sürgün Martılar Şiiri - Yılmaz Tizgöl

Yakomoz saçların
Issız karanlıkta bekler sevdiğini.
Saçlarında yıldızlarla,bir bakire.
siyah elbisesi düşer omuzlarından.
Durgun suyun içine .
Dans eder sularda ışıklar,
Karanlıklar soyunur.

Yakomozlar dokunur
Gece mavisi Saçlarına
Çılgınca sevişirler,
Usanmadan.
Bakamam utanırım. çıplaklığına
Nutkum tutulur.!

Bir çınarın aksi düşmüştür,
denize.
Sessizce sokulur kumsala dalgalar.
Sürgün martıların çığlıkları duyulur .
Arsız bir keder çöker üstüme.
Yutkunurum, söyleyemem sözlerimi.
Dudaklarıma gem vurulur.

Sis basar mı, senin de yüreğini?
Alaca karanlık bir sabahta!
Yorgunluk hayatın bakiyesi,
Hüzün akşamdan kalma!
Eski bir iskelede içim burkulur
Taze sıcak bir çayda,
ne hayaller kurulur!

Burnumun direği sızlar inceden! .
Rıhtımın yükü vurulur mavnalara .
Göz yaşımın tadı dudaklarımdayken.
Geçmişin hesabı, hacze koyulur
Acımasızca doğar güneş. Yalnızlığım...
Yüzüme vurulur!