hangimiz pire için yorgan yakmadık?
ve kaçımız gururunu hiçe sayıp,
dur gitme diyebildi?
kendi egolarımızı tatmin için hangimiz
seveni küçük görüp itelemedik?
kimileri yasaklı elmalarla boğuşurken
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
* İçten lirik duygular gönül gönül akmış...*
Sonsuz kutluyorum...*
Şimdi belki de 'pire için yakılan yorganların' bedelini ödüyoruz... Sadece gitme diyemediklerimiz için de değil, yaşamın her alanında.......
Kaleminize sağlık ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta