fırtınalara vur sürgün başımı
esip geçtiğim dağların ardı arkası yok
aç yüreğini İstanbul
al beni koynuna
direnişe durayım zindanlarında
aç susuz ve tecrit
dostlar bir yanımda dağ servisi
varsın esir olsun bedenim
meydanlarında halaya dursun yürek
boş sokaklar gibi bıraktım ardımda
ar geliyor vebali ondört yılın
bu eller vurgun etti beni
koynunda getirmiş Kolombia'lı Veronica
kanlı fularını yoldaşının
dökmüyor bu topraklara
gözyaşlarını siliyor ağladıkça
aç yüreğini İstanbul
yangınım sığmıyor bu dağlara...
Kayıt Tarihi : 1.3.2005 02:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Vurgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/01/surgun-65.jpg)
İstanbul yüreği açık beklemektedir seni..
sevgiler ablacım..
yangınım sığmıyor bu dağlara...
İstanbul açık kolları bekliyor adaşım
kutlarım
TÜM YORUMLAR (5)