Sürgün Şiiri - Ahmet Kurt

Kimler yargıladı, heyet kimlerdi,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.
Sorun gıyabımda kim ceza verdi,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.

Ne idi son arzum soran olmadı,
Testiler delikti sular dolmadı,
Artık oynayacak meydan kalmadı,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.

Şu kısa ömürde, gezdim dolaştım,
Dağlara yaslandım, toza bulaştım,
Bu sonuca neden, nasıl ulaştım,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.

Azmimi, kavgamı yazdı şiirler,
Tıkamış kulağı sözde diriler,
Sizlere hitabım, sayın ölüler,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.

Puşt oğlu elbette puştluk yapacak,
İpler gerilecek, rüzgar kopacak,
Hesaba durunca ayak öpecek,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.

Duyguya gem olmaz, vurulmaz dizgin,
İçimde fırtına ben dolu dizgin,
Bu cennet vatanın her yeri bezgin,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.

Yılmadım ömrümü alamaz zalim,
İlacı bulamaz sahtekar alim,
Bu günlerde geçer, düzelir halim,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.

Zül değil çekilen, geçen zamandır,
Her zaman kardayım, kendini kandır,
Öttür borazanı, kaldır, uyandır,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.

Kurdoğlu zalimin zulmüne karşı,
Şimdi dolaşmakta, şehir ve çarşı,
Mazlumun feryadı titretir arşı,
Yüreğim hapiste, gözlerim sürgün.