Sürgün 2 Şiiri - Murat Avcı Ozan

düşünebiliyor musun? ,
düşünebilmenin iyi tarafları da var aslında
hiç aklında yokken ve ne olduğunu anlamadan
bir taşra otelinin Anadolu kokan duvarlarıyla
konuşurken bulabiliyorsun kendini

bavulunu isteksizce açıp
havlun, donun, fanilan derken
gurbete ilk askerlikte çıkan
bıyığı yeni terlemiş bir mehmed ürkekliğine bürünebiliyor
annen kokan kazağı burun sızlatan hatıralarıyla katlayıp
gözlerine aniden dolan sıla hasretinden
ta ilk çocukluğuna uzanan bir yolculuğu
sadece birkaç dakikada bitirebiliyorsun

“nazım” misali “o anda ne düşmek dalgalara
ne hürriyet ne karım ” diyebiliyor
“çoluk çocuk hasretinde kucağım
Sana her şeyimi anlatacağım” samimiyetiyle
“hancı”ya açılabiliyorsun
aklını cümle şairin resmi geçitinde çiğnetebiliyor
ve tören takını gelenekten geleceğe kurabiliyorsun

içten bir selamın riyasız bir kelamın
iki lafın belini kırdığı demli bir çay sıcağından
zemheri ayazına meydan okuyabiliyorsun
kartolu közlerken denizi özleyebiliyor
kar aydınlığından kumsal şiirleri yazabiliyorsun

ah bilsen daha neler yapabiliyorsun
mesela yorulabiliyorsun da
yorulup uyuyakalabiliyorsun kağıt üstünde
ve uyanabiliyorsun
kapını “gardaş” diye çalan kara yağız
bir delikanlının tok sesiyle

düşünebiliyor musun?
düşünmenin iyi tarafları da var aslında
bir şiiri uyandıktan sonra da
tamamlayabiliyorsun…