Sürekli Tükenen Bir Hayat

Ay geceleri yalnız,
Gecenin karanlığında ben yalnızım,
Uzak tepelerde servi ağaçları,
Nefesimde dehşetli bir don,
İç karartıcı sessizlik.

Geçmişe bağlı başım,
Kan akar damarlardan,
O kadar üzgün görünür ki ay,
Pesimist bir düşünceden.

Gelir gider ayaklarım,
Aklım gitti ilk başta,
Rahatsız eder beni hayaller,
Dağıldı saçlarım, saklı sırlarım.

Ne kadar da ıssız dünya,
Ne kadar da dolu evren,
Gökyüzünde yalnız bir ay,
Yeryüzünde sadece ben,
Uzak tepelerde servi ağaçları,
Sürekli tükenen bir hayat.