Şüra Şiiri - Müslüm Bayram

Arifçe benliğinden tabiatı sevesin
Sabahıma doğanlar ölüm anı kaç saat
Açlığı oburluğun gönül geçmez hevesin
Pamuktan yâr döşeği sonsuz sanma bu hayat

Akşamının müjdesi güneşimin batışı
Sevdalı yıldızların gök kubbeyi tutuşu
Kanacak dansa kanım kaynağında atışı
Ay nazenin gülleri buhurları nefes tat

Gözlerin mahkûmuyum aşk okundan vurgunum
Nişangâhı bedenim çöl otağı yorgunum
Ölümcül yaraladın yasak meva sürgünüm
Yıkayıp Kevser’inde kazanlarında kaynat

Eğilsin darağacım! kemendin boğumları
Kuşanır evrenime semanın düğümleri
Gözyaşları güneşin yeryüzü doğumları
Sırılsıklam toprağın göklerinden nuru kat.

Bağ bozumu üzümü mahzenleri kanımla
Göksel ruhuma düşer özgürlüğü anımla
Mabedimin mühür’ ü şahitliğin tanımla
Hürriyet kemendini nazlı yârim hızlı at.

Aşk salası (d)okunur zaman çarkı durulur
Meşelidir tabutlar musallaya kurulur
Ömür biçer bir nefes eser rüzgâr vurulur
Mizanımın şûrası vicdan eyle insaf et.