Sünepelik İkramı Şiiri - Sevinç Kavuk

Türkiye tarihine bu sünepelik ikramı
Yeryüzünde tüm sünepe hallere karşılığı
Allah diyen dillerin bu güçlü küfürleri
Kendi yüreklerini dağlasın diyorum şimdi

Her uykuya daldıkça kendin duyasın
Allah varlığını unutmuş olduğun o sefilliği
Anladığın şu dümdüzlük hayali aritmetiği
Ruhun yüzüne yansımaya koyulsun şimdi

İnanmadım kırk küsur yıl boyunca asla
Türkiye’mde insanlığı cebinde arayanın olduğuna
Her lokma midesinden tekrar ağzına doluşmaya
Şehitlerimin bedeninden kurtçuklar yola koyula

Söz vermiştim, çocuktum, beddua etmeyerek
En acil yaşama düşsem de Türk varlığımla
Yüce Allah’ımın aşkına başım dik, belim bükük
Son nefesime ulaşacağım, af dilemeyerek

Vakit geç olmayacak sünepelikten ayrılmaya
Manen kazancı ruhuna kazandıran olmaya
Madden bağışlanan beden yeter sağlıksız olsa da
Önce vatan diyebilen Allah’a sığınmayı bilecek

Yüce millet diye kutsanan tek vatandaş o vatanın
Allah’ından emanet aldığı ruhuna şükreden evladı
Sünepeliğe sığınmayı hangi tarihinin sana mirası
Satılmaya soyunmayı beceren Türk varlığı olamaz

Çan sesi duyurtan kazanç yetkisine laf ruhlayan yetenekler
1938 yılı Türkiye’ye son mutluluktu diyenler gibi nazikler
2018 yılı çürüyen fitne tohumundan evreni çevreleyen
Yine genç fidelerin güzelliğe, tazeliği yeşerdiğini görecekler

Ağustos 2007
Utanç çağını tattıran yolun başlangıcıydı 20.nci yüzyıl verisi
tarihler boyu tekrarlanan fitnelerle şaşkınlık bu hal… yani, o aşiret bu millet diyerek ikiye böl, birini birine saldırtarak kırdırırken, her bölüğü ikiye böl… sürüden ayrılanı kurt kapar denirmiş buna… bu bölme 16-32 diye sıralanıyor aritmetiksel… vay be! Ne anlamışlarmış bunlar aritmetiği… Piri reis ruhun şad olsun! Aldırma sen bu edepsizliğe…
Yıkılanın bir daha toparlanması zaman da kazandırır güce güç katarken, şaşkınlık çağının sınavında yıkılandan alınan güç ile kazanılanın adına şimdilik ‘çıldırma devrimi’ diyorum… Utanç çağının utancını bile utandırıyor bu yeni hal...
Ben ama çılgınım… çıldırma devrimi sınavında beni Allah utandırmasın, Allah’ın huzurunda utanmasın yüzüme yansıyan ruhum… zaten ölmeye doğdum… kim bilir kaç kere… doğmak isteyeceğim hep vatan yoluna ceddim gibi sağduyu varlığını izlemeyi anlayan olmaya ve bu uğurda da seve seve…