Kök salmadı sensiz mülteci kalbim,
Avare gezdiğim hiç bir toprağa.
Nice güzel gördüm, birine elim,
Değmedi dudağım; başka dudağa.
Bir yaprak misali, gökte savruldum.
Evîn'in odunda, yerde kavruldum.
Sonsuz bekleyişten; bittim, yoruldum,
Bana gökle yerde, sevdan gerekli.
Gündüzüm geceye; gecem sancıya,
Dönüştü her sancı, müzmin acıya,
Av oldum avcıyken, zalim avcıya,
Gurbet ellerinde, sayende senin.
Esir düştü kalbim, hür bir toprakta.
Vefayı aradım, senden uzakta.
İnsafsız davranıp, beni sunakta,
Nasıl bırakacak, yüreğin senin? ❣️☀️❣️☀️❣️
Kayıt Tarihi : 16.7.2023 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dönüştü her sancı, müzmin acıya,
Sadece sözün güzelliğinle değil, aynı
zamanda; içtenliğin rayihası gibi duruyor.
Manası neden bu kadar parlak ? Sanırım
bu iş gerçekten farklı bir şey.. yani şairi
tanımak mı yapıyor bu işi bilemiyorum.
Şiirle olmak şairle olmak gibi bir-şey..
TEBRİKLERİMİ SUNARIM
SAYIN ALAN ADAM
.
Vefayı aradım, senden uzakta.
İnsafsız davranıp, beni sunakta,
Nasıl bırakacak, yüreğin senin?
TÜM YORUMLAR (2)