Suna Hemengül Şiirleri - Şair Suna Hemengül

kitabesi kazınır ömrüne yanılsamanın
ağıt yakar gözlerin kimsesizliğe
yabanıl tenlerde
bin yıllık bir ağaç
bin yıllık uykusuzluğunu saplar bağrına
sancılı

güneşle ay çekildiler
boş gökyüzü

gölgemin
-aydınlığını arıyorum

gecenin bir yarısı
bardağımın yarısında rakı
yarısında sen varsın / tıka basa

fahişe yılların aksi vurur
çıkmaz sokaklarıma

ihtiraslı geceme bulanan tenim
son mevsimine düşerken
amansız
en kuytu köşelerime değiyor
ışığın
frezyalar açıyor ruhumda

dokunuşunun esintisi sarstıkça ruhumu
perdahsız dizeler saçılır ömrüme
ey hayat!
sözcüklerin raksı basar dallarımı
yola düşer suskunluğum

geceler uykusuz
geceler viran
meçhule uzar yalnızlık
usulca sokuluruz
karanlığın gözbebeğine

gece köprü olur bir sonraki geceye
gün ışığı sancılı bir nehir / akar
bitimsiz karanlığın bağrına

aşktan hüzne
hüzünden hiçliğe kayarken solgun bakışlar

buğulu bakışın değer su/ya
hazin bir ürperti sarar erik ağacını
kışı soyunur üzerinden
çıplaklığına
efil efil yağar bahar yağmuru

kaç sevda eskidi yüreğimde
zamansız ve sorgulu

ters yüz edip hayalini
unutuş saçıyorum

ürküten bir sessizlik
gece

bu bahçe

gül