Yorgunum
Yıkık yüreğimin kaleleri
Karanlığa mahkûm sevgimin gül bahçeleri
Yalnızım
Kırık kolum kanadım
Dostum sandıklarımın hançerleri sırtımda
Sen yürekte yarasın
Gözde kanayansın
Ama yinede vazgeçilmezsin
Teksin birsin
Benimsin
Olsa da sonunda adının ölüm
Başaramadım yenildim işte
Kabul belki bütün hata bende
Günahını çekerim unutmam seni
Acıyı belli etmem
Ağlarım içten içe
Ama biz olamayız artık
Aşkı sordum bir bilene
Yaşarken ölmek
Ölümüne sevmek
Severek ölmek dedi
Aşkı sordum yalnıza
Eğer bir gün dilinin ucuna gelirde susarsan
Söylemeye korkarsan
Kalbin çılgınca atarda
Kendin bile saklarsan
Vücudunun titrediğini belli etmemeye çalışırsan
Bil ki âşıksındır ona
Sensiz geçen her günüm
Her anım sensizliğim
Ölüm gibiydi
Ama ne var ki ölüm bile sensiz
Gelmemeliydi
Gelmemeliydi Azrail kapıma
Hele bakın siz şu işe
Girdik sayılırmış ABiye
Çok lazımmış böyleside bize
Sınırlar kalkacakmış hele bir de
Biz bu vatanı dededen atadan aldık teslim
Yok öyle AB diye diye
Hani ağlamazdı şairler hocam
Hani gözyaşını saklardı şiirlerinde
Hani üzüntüsünü gizlerdi
Yalanmış hocam yalan
Şairde ağlarmış şiirde
Dizede mısrada
Ahdi duamdır bu sana
Yaşamın boyu
Haktan sana dileğimdir bu;
Benden sonra hiç gülmesin o yüzün
Gözlerin baksın ama görmesin
Ağarsın genç yaşta saçların
Gönül ferman dinlemiyor
Aşka mani olunmuyor
Dilim yok dese de
Yürek atıyor senin için
Ben kara sevdalıyım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!