ÖLÜMÜ VUSLUT BİLDİM
Sen güneşi ve ayı kıskandıran
Sen dünyayı kendine hayran bırakan
Kahve gözlüm,kumral saçlım, gül yüzlüm
Gök kubbenin altında nikâhımız kıyılırken
Erciyes
Kutsal mekan sevdalara
Aşk diye eser rüzgarı
Sevgi dağıtır etekleri
Kimi zaman
Tekire iner sıcaklığı
İFRAT
Akil ol aldanma asılsız söze
ifratından yakar küle döndürür
dilerim çöp batmaz sakınan göze
gerçeği saklar da zile döndürür.
Senin olduğun her yerde
Gönlüm şen olur benim
Aşkından düşülmez derde
Canıma gül düşer benim
Eser yelin serin serin
Usandım riyâkardan, yüzüme hep gülüyor,
Düşüyorum desem; O, benden evvel ölüyor.
Anlaşılınca sahte sîmâlar teker teker,
Kaçacak yer arıyor, sığınmaya bu sefer
KÖYDEN GÖÇÜNCE
Köyümüzden göçtük de koca şehre
Nasip deyip daldık umutla nehre
Su aynı su yine tanıdık çehre
Gel ey Mushaflı sevdamızın sembolü
Sonsuz nûruyun gönül semamıza tulû için gel,
Sen ki, koskoca kainatımızın solmayan gülü
Ey sevgili,en sevgili efendimiz ne olur gel.
Rahmet yağmurlarından ıslatmak için gel
Ey alemlere rahmet olan canım efendim
Senden şefaat bekler bu kemter ümmetin
Esen yellerle hep gönderirim salavat-ı
Lutfedip te alırmısın selamımı.
Bilmem kaçınçı ağlayışım sensiz geceler de
Karşıdan geliyor bir selvi boylu
Göz kamaştırması yâre benziyor
Endâmı yerinde duruşu soylu
Yüzündeki gamze güle benziyor
Gözleri cennet mi ne yaktı beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!