Süleyman Altunbaş Şiirleri - Şair Süley ...

###___

Kelebeğim,
ayakta,
penceremden sokak lâmbasının aydınlığında seyrediyorum hayatı
ağır aksak ilerleyen gün geceye dönüyor

###___

Yüreği âmâ sevgilim
lânet bir akşam ıslığımda söndürürken ışıklarını
Senin mavi gölgen zindanım olur
hüzünlü bu saatlerimde,

###___

Kelebeğim,
dün gece çok ağladım
sebebini bilmeden çok ağladım…
sanki renkler ölmüştü,

Kelebeğim,
piyanonun önündeki fotoğraf gibisin;
özenle yerleştirilmiş…
hadi,
iliklerime süzül
rıhtımıma demir at

göğün kapısı açılmış
dudağımda sevgi dolu çağrılar…
dökülüyorum…aşağılara…
gözlerimde sevda var; bahar bahar açan…
…
âsumanın tepesi açılmış

Canım,
İçten içe donuyorum,
boğazıma bir şeyler gelip bağdaş kuruyor
açıklaması çok zor ama
ben nerdeyim..?
şimdi şehre akşam karanlığı çökerken

KAL….HOŞÇA…


Kelebeğim,
gözlerinin büyüsüyle titrerken kalbim
lâl olur,çıkar dilim

UMUT BİTMEDİ…BİTMESİN…BİTMEYECEK…

buz sıcağım,
umut...
tükenmeyen maviydi gözlerimizde..
tutunduğumuz bahar dalı

Gün döndü yüzünü kasvetli geceye

hasretin kuzey rüzgârı esti yine
hüznün,yokluğunun fidanı;
gün be gün büyüyen...
onunla avunuyorum içli bir direniş gibi....

Papatyam,
Gülen yanım,
yıldızları toplamak istiyorum gözlerinden
ışıl ışıl yanan yıldızları…
Karanlığıma bir aydınlık gibi,
bir nur gibi inerek, yol göstermesi için…