İskender gelse,
Gölge etme başka ihsan istemem
Diyecek kıvamdayım,
Dünya başını ye,diyeceğim,
Zaten yiyorsun...
Gözün doysun oldu mu...
Her şey fazla gelir bazen
O bazenlerden bir gündeyim
Ne dost eli,
Ne sevgili omzu
İyi ve kötüyü ardım da bıraktım
Bomboşum
İçimde hiç bir sıfatı olmayan
Tarifsiz derin hazsın
Kelimelere tenezzülü yok varlığının
Nişanelerinden tanıyorum seni
İkimiz bir olduysak bu bedende
Dudakta tebessüm beliriyor
Açık büfenin,en güzel tadıymşı aşk,
Şef de tavsiye etmişti.
- Onu yedin mi,
Başka bir şey ağzına sürmezsin,
Bunca yemeğin içine gizledim
Bulana kadar, tatsız tutsuz
Bilmek hiç bir şeydi
Bilmiyordum...
Bilmek değil
İnanmak istiyordum
İnanmak güvenmekti.
Güvenmek ise her şey
Ben neşeye şiir yazardım
O hüzne
Sağnak hüzün yağışı altında
Saklanacak tek neşe çatısı
Bulamazken ben
Neden bilmiyorum
Öyle ağır bir yüktü,
Yürüdükçe belimi büktü
Hep ezilip altında
Öleceğim sanmıştım,
Ölümsüzlüğümün farkına
Ölemedikçe varmıştım
Bir ahhh! ! ! desem bütün benlik dağları yıkılsa...
Hiçbir ölçüye hiç bir kalıba gelmiyor,deli cesareti gerek hakikati yaşamak için,yada çocuk saflığı,yılanı bilmez avuçlar çocuk derler ya,öyle cahili olmak gerek dünyanın,Masumiyet çocuğun kaybettiği bilgenin bulduğu cevher,sanırım o yüzden demişler deli olmadan veli olunmaz diye...aklın başında duracak ve sen hakikati yaşayacaksın yok böyle bir şey,bazı şeylerin bedeli AKLI beden dağının yar'ından aşk mancığına takıp fırlatmak,bir seferde,an da aniden... uçurumun kenarında bekler uçurumu gözlersen uçamazsın..koşup gözü kapalı bilinmeze uçacak kadar deli olman gerek yanmış masumiyetten başka bir şeyi kalmamış olan yada uçmaya aşık,sonun da ölümde olsa uçmadan ölmedim bee! ! diyecek kadar tutkun...
Var mı o tutkun..? Var cevabını verecek kadar duruyorsan yalancısın,OL an çoktan uçtu gitti bile...akıl engel gerçeğe,bir yere kadar evet ama bir yerden sonrası için sana adım attırmayan engel... Akıl seni uçurumun kenarına kadar getiren binek,onun kanatları yok onunla uçamazsın..Zor dersen zor olur zor deme deseler de cehennemden gelen sesler bazen cennetin dinginliğini bozuyor...Ne çok ah ve eyvah hele hele keşke var cayır cayır yanarken huzuru ateşte arayan ne çok can var sesi arşı alaya dolan,oooyyy oyyy
Karabasan olmuş yaşam uyanmak istedikçe basan, ümüğü sıkılan ölecek gibi olupta ölemeyen ne çok can var, bir gün ölseler bile hürriyete dirilemeyecek zombiler sürüsü...
Hepsi ben,ben olmasam yananın ızdırabını,uçanın semahını bu kadar hücrelerimde nasıl hisseder, bilirdim...hepsi tanıdık,hepsi ben... korkuları benim korkum cesaretleri benim cesaretim..Ya Allah,senden sana sığınırım....rahmetin,cehennemi gören duyan gözümü kulağımı tıkasın huzurun da huzurdan başka bir şey görmeyeyim duymayayım bilmeyeyim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!