Şimdi, sıcağı sıcağına bilemeyeceksin.
Anlamsız bir rahatlık çökecek,
Karmakarışık yaşamında,
Bir şeyler düzeldi sanacaksın.
Bir kaç gün geçecek
'' Ey ben'' sahneden in
Karşıya geç ve seyret..
Sen kendi niyyetinden mesulsün;
Dostum ne kadar dost.
Yiğit ne kadar yiğit,
Sevda ne kadar büyük
Herkesin değmezi kendine.
Benim değmezim,
Fena değmiş ince yerime.
Uzun yıllar oldu sitemi silmiştim dilimden,
Bir ah sesi gelmeseydi keşke gönül telinden.
Herkesin , her şeyi öznel yargılarına göre değerlendirdiği dünyada,
Konuşmak, kişinin kendi yalnızlığından kaçması mıdır?
Çoğu zaman anlaşıldığını varsayarak, her onay bakışında,
Ötekinin varlığına sığınarak ürkekçe...
En çok yalnızlığımdan ürperdim,
Bir değişiklik yapın,bir gün sağır olun,
Bir kere de ağlayan çocuğu duymayıp
Ağlamayan çocuğu görün, ona meme verin
Bir kere de insanın gözüne bakın,ağzına değil,
insanların basiretsizliği yüzünden arsızlaştı insanlar
Sizin çene dinleme sevdanızdan unutuldu bakışmalar,
Değerini anlatacak söz bulamazken,
Gün geliyor,
Söze yazık olacak diyorsun.
Sevgi, zamanla yan ürün doğuruyor
Öfke belki de içerleme .
Madem can olamadık
Al ilhamını
Ver ilhamımı...
Bundan sonra bana dair
Şiir yazma tamam mı...
İster iyi an,
Bilmiyorum, sen güzelmiydin,
Bildiğim bir şey var,
Ben güzel sevdim...
Bir değil,bir çok kere
Teşekkür ettim,hatırlasın
İçimdeki sevgiye
Eğer; Sen vefasız olmasaydın,
Ben bendeki seni sevmeyi
İmkanı yok bilemezdim..
Dışta değil, ben de olduğunu
İnan ki göremezdim.
İyi ki var olmuşsun, vefasız sevgili..
İlla ki bir adı mı olmalı sevginin,
Adı olmasa, olmuyor mu ?
Olur, olur,
Ben biliyorum öyle bir sevgi,
Adı yok.
- Sen neyin sevgisisin ? diyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!