Susamış güneş, yamaçlarda gezinir, erken
Bir şehrin gövdesi, kırılmış saksılar ve ben
Ürpertiyle insan öpüp, sarstığımdan yüreğimi
Ve ben öldüm öyle küçük şeyler yüzünden
Aldanmayı, her yeni buluşmayı
Hüzün sayıyorum çiçek öpmeyi, kuş koklamayı
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
"BATIL ŞEYLERİ İYİCE TABİR VE TASVİR ETMEK, SAFİ ZİHİNLERİ İDLAL EDER- SAPIKLIĞA, DALALETE ATAR!" -Kelam-ı kibar-
Gerçekten de sen manen ölmüşsün birader. Çünkü gayr-i meşru zevkleri, fısk ve fücuru irtikap edip sonra da bunları takdire şayan bir matah ve marifetmiş gibi halklara duyurup reklamını yapan birisi manen ölmüş demektir.
Yükseklerden açılıp dalgalanıp salınarak ama asla ritmi düşmeyerek ilerliyor şiir.
Sonunu bilen bir şehir dervişi edasında söylemi...Güzel ,sarsıcı...
Bazen böyle vahaya düşmüş gibi oluyor insan Antoloji'de...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta