Sulara güneş düşünce Şiiri - Cevat Çeştepe

Gece ve deniz karanlıktı...
.,
Balıkçı belki son defa açıldığı denizden geri dönüp., sahile yanaştı... Sandalının içindeki yarısı su dolu kovada avının bereketi bir tek balık vardı ve umutsuzca çırpınarak yüzmeye çalışıyordu... Balıkçı sandaldan indi ve içindeki balıkla beraber kovayı da denize doğru fırlattı..,
.,
Ve sonra sandalını sahile çekip., hemen arkadaki kum tepeciklerini aşarak gecenin içinde gümüş bir şerit gibi uzayıp giden asfalt yolun kenarına ulaştı...
Karşıya geçecekti ama hızla yaklaşmakta olan otobüsün farlarını görünce durdu., onun gelip-geçmesini bekledi...
Henüz iç ışıklarını söndürmemiş olan otobüsün aydınlık pencereleri bir film şeridi gibi hızla akıp geçti balıkçının gözleri önünden... Şeritteki karelerden birinin üstünde., isminin camdaki buharlara yazılı olduğu kendi filmi gibi akıp., geçti...
Balıkçının içi titredi., üşüdü. Bir an öylece durdu...
.,
Bu sırada geride bıraktığı denizin sahile vuran küçük dalgaları., denizden kopmuş ve hala çırpınmakta olan bir balığı getirip, usulca sahile., kumların üstüne., sandalının yanına bırakıyordu...
Balıkçı bunu görmedi... Yolun karşısına geçti...
Uzak dağların arkasından ışımaya başlayan yeni güne doğru yürümeye başladı....
.,
Gece ve deniz karanlıktı ama belli ki yarın aydınlık olacaktı...