Uyuyor İstanbul
Geceyarısında sessiz, sakin
Kocaman İstanbul...
Dev bir kovana benzetiyorum O'nu
Binlerce canlıyı, insanı
İçine alışından.
Tünemiş arılara benzetiyorum O'nu
Bu saatte.
Yalnızca ta uzaklardan
Araç sesleri duyuluyor
Her yanda yıldızböceğini andıran
Işıklar görüyorum.
Mehtapsız bir gece can sıkıntısı veriyor.
Zamanla tüm ışıklar birer birer kayboluyor
Duyulan sesler, duyulmaz oluyor
Ve, kocaman İstanbul'u
Bir karanlık örtüsü kaplıyor
Tüm İstanbul sükût içinde uyuyor...
Bu karanlık gece de
Sükût içinde aydınlığa kavuşuyor.
Herşey sükût içinde başlıyor
Ve sükût içinde sona eriyor.
K.Maltepe 16 Mart 1985
Esma ÖzdemirKayıt Tarihi : 25.3.2004 08:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Önemli olan o anı yaşamak ve şiirin yoruma katıldığı zaman...Duygular şiire ruh katmış......
Yüreğinize sağlık......
Olduğum yerde..Nasıl suskunluksa bu????
Tebrikler Esma
Mim Kemal Ertuğrul
....ilk kez böyle bir benzetme görüyorum İstanbul'a.
....en doğru benzetme diye düşünüyorum.
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
Tebrikler.
Mustafa ÇEKİÇ
TÜM YORUMLAR (5)